ผลของโพรไบโอติก Bacillus subtilis ต่อการควบคุม Vibrio spp.

shrimp-master

ผลของโพรไบโอติก Bacillus subtilis ต่อการควบคุม Vibrio spp. และอัตรารอดตายในการอนุบาลลูกกุ้งขาวแวนนาไม

Effect of probiotic Bacillus subtilis on control of Vibrio spp. and survival

of Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei) larvae

อภิฤดี สงสุข , นิจธร สังข์ศิรินทร์ และ พัชรินทร์ สุวรรณมาลี

วารสารแก่นเกษตร 46 ฉบับพิเศษ ปี 2561

สรุปผลการทดลอง

     1. จากการทดลองใช้โพรไบโอติกชนิด Bacillus subtilis ในการอนุบาลลูกกุ้งขาวแวนนาไมในช่วงระยะนอเพลียสถึงซูเอีย 3 และระยะโพสลาร์วา 10 ถุง โพสลาร์วา 15 พบว่าอัตราการรอดตายของลูกกุ้งในกลุ่มที่มีการเติมโพรไบโอติกทั้งสามระดับความเข้มข้นมีค่าสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ไม่มีการเติมจุลินทรีย์ โดยเฉพาะที่ระดับความเข้มข้น 0.0075 มิลลิกรัมต่อลิตร

 

     2. ปริมาณแบคทีเรียวิบริโอในกลุ่มที่เติมโพรไบโอติกทั้งสามระดับความเข้มข้นมีค่าต่ำกว่ากลุ่มควบคุมตลอดระยะเวลาการอนุบาลลูกกุ้งขาวแวนนาไมทั้งสองช่วงระยะ โดยเฉพาะที่ระดับความเข้มข้น 0.0075 มิลลิกรัมต่อลิตร

 

     3. คุณสมบัติของน้ำทั้ง 2 ช่วงอายุของกุ้งในบ่อทดลองที่ใส่โพรไบโอติกและบ่อควบคุมที่ไม่เติมโพรไบโอติกส่วนใหญ่อยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสมต่อการเลี้ยงกุ้งแวนนาไม

การทดสอบผลิตภัณฑ์ TRANSFISH เพื่อการขนส่งลูกปลานิล

shrimp-master

การทดสอบผลิตภัณฑ์ TRANSFISH เพื่อการขนส่งลูกปลานิล

ภาควิชาจุลชีววิทยา วิทยาลัยแพทยศาสตร์พระมงกุฎเกล้า

สรุปผลการทดลอง

     ผลิตภัณฑ์ TRANSFISH มีประสิทธิภาพในการลดปริมาณแอมโมเนียในน้ำที่ใช้ขนส่งปลาในช่วง 4-6 ชั่วโมงแรกของการขนส่งและมีประสิทธิภาพดีที่สุดเมื่อใช้ที่ระดับความเข้มข้น 1,000 มิลลิกรัมต่อลิตร ผลิตภัณฑ์มีประสิทธิภาพในการรักษาค่า pH ให้คงที่ที่ระดับค่า pH 7-8 ในช่วง 4-6 ชั่วโมงของการขนส่งไม่แตกต่างกันในทุกระดับความเข้มข้น ได้แก่ 100, 500 และ 1,000 มิลลิกรัมต่อลิตร ผลิตภัณฑ์ไม่มีผลต่อปริมาณออกซิเจนละลายน้ำ และผลิตภัณฑ์ช่วยให้ปลามีอัตรารอดตายสูงขึ้นในช่วง 6-24 ชั่วโมงของการขนส่ง

การศึกษาประสิทธิภาพผลิตภัณฑ์ในการลดปริมาณสารอินทรีย์จากการเลี้ยงกุ้ง

shrimp-master

การศึกษาประสิทธิภาพผลิตภัณฑ์ในการลดปริมาณสารอินทรีย์จากการเลี้ยงกุ้ง​

The effectiveness of two microbial products to reduce the amount of organic matter from shrimpculture

สิริพงษ์ วงศ์พรประทีป(1,2) และ อนิรุจน์ เกื้อเพชรแก้ว(1)

1.คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช

2.หน่วยวิจัยการวิจัยการจัดการสุขภาพสัตว์น้ำ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช

สรุปผลการทดลอง

    จากการศึกษาประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์จุลินทรีย์ 2 ชนิด ได้แก่ ไบโอชิป (BioChip) และ ไบโอไทม์ (BioTime) เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้เติมแบคทีเรีย พบว่าการใช้แบคทีเรียในการบำบัดน้ำและตะกอนเลนจากการเลี้ยงลุ้งนั้นมีผลดีเห็นได้จากปริมาณสารอินทรีย์ที่ลดลงอย่างสม่ำเสมอในระหว่างที่มีการใช้แบคทีเรียและเหลือปริมาณน้อยเมื่อเทียบกับวันเริ่มการทดลองโดยมีระยะเวลาในการย่อยสลายประมาณ 5-10 วัน ในสภาวะที่มีออกซิเจนจะให้ผลดีที่สุด